1. |
Brillo
04:02
|
|||
No tiene ni idea de lo que va a hacer con su vida
Llora y no se explica como va a encontrar una salida
a ese túnel que no acaba y no le permite ver la luz
Tiene todo lo que se puede pedir a la vida
No lo sabe y tardará en aprenderlo todavía
Hasta que los años hagan su trabajo y sea como tú
Perderá su brillo, seguro lo echará un poco de menos,
pero aguantará, lo hará, sobrevivirá
Cómo explicarle que tú también sabías mucho
antes de que la vida y los muertos te bajaran los humos
Cállate y no hables, deja que lo aprenda como tú
Perderá su brillo, antes lo disfrutará
Lo guardará muy dentro y eso ayudará, lo hará, sobrevivirá
Perderá su brillo, antes deslumbrará
Se guardará el relfejo y eso ayudará, lo hará, sobrevivirá
|
||||
2. |
Todo es tan raro
03:44
|
|||
Acallar el ruido en mi cabeza de una vez
De alguna manera habrá que hacerlo
Aprender a hacerle caso a lo que martillea por la noche,
escalofríos y sudor, se atraviesa sin pedir permiso
¿Por qué nadie me hace caso cuando les digo que yo
sólo quiero que se estén callados/desaparezcan?
Y dejar de escuchar estas voces detrás
Recobrar el silencio en mi cabeza
Y dejar de escuchar este ruido infernal
Recobrar el silencio en mi cabeza
Me cambian de casa sin salir de mi salón
Me pasean por donde les place
Yo no sé que pinto en esta nueva habitación
que no se parece nada a donde duermo yo
no me importa que me digan que aquí voy a estar mejor
¿Por qué nadie me hace caso cuando les digo que yo
sólo quiero que se estén callados/desaparezcan?
Y dejar de escuchar….
¿Por qué me repiten que esta es mi habitación?
¿Es que no ven que todo es tan raro?
|
||||
3. |
Conciencia tranquila
02:56
|
|||
Sé que es mejor no arrepentirse de nada
Mucho mejor mandar la culpa a pasear
Todos parecen de acuerdo, pero yo sospecho que
sólo los canallas tienen tranquila la conciencia
Mejor creer que no se pudo hacer nada,
que todo fue porque tenía que ser
Todos parecen de acuerdo pero estoy seguro que
todos los canallas tienen tranquila la conciencia
Todos como Edith Piaf:
Yo no me arrepiento, no, no me arrepiento
Buscan su felicidad sin remordimientos, sin remordimientos
Pero según me hago viejo lo tengo más claro
¡Cuántas cosas cambiaría si naciera de nuevo!
Todos como el tío Frank:
Lo hice a mi manera, lo hice a mi manera
Qué más da si destrocé a quien se interpusiera
|
||||
4. |
Tu mejor disfraz
03:06
|
|||
Si te miras al espejo sólo tú lo puedes ver
bullendo bajo el reflejo de lo que los demás ven
No por mucho que se acerquen llegarán a sospechar
que tu sonrisa es tu mejor disfraz
Ni una mala cara, ni un mal gesto de incomodidad
El perfecto compañero, la compañía ideal
Nadie puede imaginarse lo que se esconde detrás
de tu sonrisa, tu mejor disfraz
tu sonrisa, tu mejor disfraz
Espirales de tormentas, huracanes de ansiedad,
versos indescifrables, dos novelas sin final
Cuevas que no has explorado por temor a lo que habrá,
negros nubarrones que amenazan descargar
|
||||
5. |
Dile a mis padres
03:04
|
|||
6. |
Roimelo
03:12
|
|||
Este ano será, marcharei cando morra o inverno
Quero descansar, comezar de novo en Roimelo
Deixo todo atrás, non é tanto, non teño medo
A cidade non foi o que eu soñaba de neno
Non hai volta atrás, acabou o tempo
Sei que vou volver, cando pase o inverno xa che contarei
Dende a Penamá hei mirar o meu mundo enteiro
Dende o meu balcón, o solpor tras Paicordeiro
Non me cómpre máis, iso é o que quero
Veño a atopar o que xa non teño
Logo o has saber
Cando pase o inverno xa che contarei
Quedo en Roimelo para non volver
|
||||
7. |
Caléndula
03:43
|
|||
Cúrame caléndula no quiero sufrir más
Vamos, reconfórtame, no te hagas de rogar
Sé que serás bálsamo para mi dolor,
sé que las heridas cicatrizarán mejor
que otras veces, con aquello que me inyectó el doctor
Date prisa no me falles, por favor
Cúrame caléndula no quiero sufrir más
Vamos, reconfórtame, no te hagas de rogar
Si me curas ahora prometo serte fiel
Volver a tí una y otra y otra y otra vez
No se paga con dinero este dulce bienestar
No necesito nada más
Lo que daría yo por verlo desaparecer y recuperar la sonrisa de ayer
Que los demás me volvieran a ver tal como soy, como soy
Date prisa no me falles por favor
Cúrame caléndula no quiero sufrir más
Vamos, reconfórtame, no te hagas de rogar
|
||||
8. |
Contadores de estrellas
04:22
|
|||
Podrían pasar a tu lado
que no te darías ni cuenta
Sólo un fugaz brillo en los ojos
delata a los contadores de estrellas
Detrás de esas caras tristes
y de su vulgar apariencia
esconden certeros radares
que buscan frecuencias secretas
En el fondo de sus bolsillos
vibran receptores secretos
linternas que los iluminan
por sendas que nadie parece encontrar
Rebuscan en estanterías
apartadas y polvorientas
tesoros que no tienen precio
más que para los que lo sueñan
Mantienen diarias rutinas
que disfrazan sus aventuras
Ocultos a la luz del día
encuentran lo que nadie quiere buscar
|
||||
9. |
Niñodaguia
04:41
|
|||
Bato forte as miñas ás, agora quero voar
Ninguén me agarda, ningures é o meu fogar
Bico o sol, volvo baixar, fago círculos no ar
E se non chego é porque non quero chegar
Podería voar ata teus pés, deixarme coller
Podería comer das túas mans, deixarme querer
Mais deixaría de ser aguia
Vou deixando todo atrás, vexo as nubes pasar
Súa levidade chega ata min con pés de la
Entón deixome levar, escoito ao vento zoar
E tan só lembro aquelo que quero lembrar
Podería voar ata teus pés, deixarme coller
Podería comer das túas mans, deixarme querer
Mais deixaría de ser aguia
|
||||
10. |
Aquí conmigo
04:43
|
|||
Ahora que no queda rastro de tu paso por aquí
Que los años van llevándose las huellas que seguí
Guardaré en los bolsillos de mi memoria gris
los detalles que me hicieron, lo que heredé de tí
Puede que nadie se entere pero ahora ya no se podrá borrar
Puede que sea un secreto pero siempre estarás
aquí conmigo, no morirás mientras yo vivo
La arruga de los vaqueros sobre unas John Smith
Las pulseras en la izquierda, la curiosidad sin fin
Las camisas remangadas justo encima de los codos
El ceño fruncido de la incomodidad con todo
Puede que me quede corto, que esto sea poco, pero sé que hay mucho más
y que lo llevo dentro, y que siempre estará
aquí conmigo, no morirás mientras yo vivo
|
Tesouro Ourense, Spain
Tras la discreta desaparición de Burgas Beat, Aser y Carlos decidieron seguir tocando juntos, sin pretensiones, sólo por el
placer de hacerlo. Cuando se dieron cuenta de que necesitaban un bajista, decidieron ofrecerle el puesto a Dani de Os Amigos dos Músicos… que nunca había tocado el bajo.
La cosa funcionó tan bien que grabaron diez canciones. Estas dos fueron las primeras. El resto...
... more
Streaming and Download help
If you like Tesouro, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp